Entregada con paixón á reivindicación da paisaxe galega, Rosalía é a grande cantora da terra e a natureza. A súa voz poética, en consecuencia, non dubidará en erguerse contra a destrución do medio ambiente: a desaparición de calquera bosque autóctono é un atentado doloroso contra o patrimonio natural, contra a harmonía viva dos ecosistemas.

Retrato de Rosalía por Modesto Brocos.

 

Prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento.
[Cantares gallegos]

Mas nosotros, si talan nuestros bosques
que cuentan siglos… -¡quedan ya tan pocos!-
[En las orillas del Sar]

Grilos e ralos, rans albariñas,
sapos e bichos de todas cras,
mentras ó lonxe cantan os carros,
que serenatas tan amorosas
nos nosos campos sempre nos dan!
[Follas novas]

 

 

 

 

Consulta outras entradas da serie Estrela Rosalía. Campaña desenvolvida coa colaboración da Fundación Rosalía de Castro. Agradecementos: Agrupación Cultural Alexandre Bóveda, Edicións Xerais de Galicia.